ارزیابی نقش عوامل موثر بر بقای بیماران مبتلا به سرطان معده مراجعه کننده به انیستیتو کانسر از سال ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۶

چکیده زمینه و هدف: سرطان معده یکی از علل شایع مرگ و میر در جهان محسوب می شود؛ ولی علی رغم کاهش کلی در میزان بروز این سرطان در آمریکا و کشورهای غربی طی چند سال گذشته، در کشور ما متاسفانه شایع‎ترین سرطان محسوب می شود. عوامل زیادی می تواند بر بقای این بیماری موثر باشد. هدف این مطالعه بررسی بقای بیماران مبتلا به سرطان معده و تعیین عوامل موثر بر آن است. روش بررسی: تعداد 400 بیمار مبتلا به سرطان معده که از سال 1382 تا 1386 به انیستیتوکانسر بیمارستان امام خمینی مراجعه داشتند، بررسی شدند. پیگیری تمام بیماران از طریق مراجعات دوره ای و تماس تلفنی انجام شد. زمان بقای بیماران از زمان تشخیص تا مرگ یا پایان مطالعه درنظر گرفته شد. اثر عوامل مختلف جنس، سن تشخیص، محل تومور، درجه ی تمایز یافتگی تومور، مرحله ی بیماری، نوع درمان و اندازه ی تومور بر بقا با استفاده از آزمون لگ- رتبه (log-rank test) و مدل مخاطرات متناسب کاکس ارزیابی شد. یافته ها: 303 (8/75 درصد) نفر از بیماران مرد بودند. 130 (5/32 درصد) بیمار تا پایان مطالعه فوت شدند. میانگین و میانه ی بقای این بیماران به ترتیب 1/3±41 و 26 ماه بود. میزان بقای یک ساله، سه ساله و پنج ساله این بیماران به ترتیب 74، 31 و 23 درصد بوده و تاثیر متغیرهای جنس، سن تشخیص، مرحله ی بیماری و اندازه ی تومور بر بقا معنی دار شدند. نتیجه گیری: تشخیص زودرس بیماری می تواند باعث جلوگیری از پیشرفت ریسک فاکتورهای موثر بر پایین آمدن بقا و بیماری گردد و بیمارانی که در سنین پایین‎تر دچار بیماری شده بودند، پروگنوز بهتری داشتند.